Οφθαλμολογία

Ως πρόσθια μόρια του ματιού εννοούμε τον κερατοειδή, τον πρόσθιο θάλαμο, την ίριδα και τον κρυσταλλοειδή φακό.

Καταρράκτης

Με τον όρο καταρράκτη εννοούμε τη γήρανση του κρυσταλλοειδούς φακού που εντοπίζεται μέσα στον οφθαλμολογικό βολβό.

Ο καταρράκτης θεραπεύεται αποτελεσματικά μόνο με χειρουργική επέμβαση, η οποία αφορά την  αφαίρεση του θολού φυσικού φακού του ματιού και την αντικατάστασή του από έναν μόνιμο τεχνητό ενδοφθαλμικό φακό (σ.σ. IOL).

Στη σύγχρονη εποχή η επέμβαση γίνεται όταν ο ασθενής δυσκολεύεται στις καθημερινές του δραστηριότητες λόγω των προβλημάτων που προκαλεί ο καταρράκτης. Χάρη στην εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, η επέμβαση θεραπείας του καταρράκτη αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς επεμβάσεις στον χώρο της ιατρικής.

Laser μυωπίας

Πρόκειται για μία από τις πιο κοινές παθήσεις των ματιών, η οποία σήμερα αντιμετωπίζεται με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα χάρη στα νέα ιατροτεχνολογικά υλικά και εργαλεία.

Η διόρθωση της μυωπίας στοχεύει στην αλλαγή πορείας των ακτινών του φωτός ώστε να εστιάζουν στο σημείο που πρέπει. Αυτή η αλλαγή επιτυγχάνεται τα τελευταία χρόνια με διαθλαστική επέμβαση, το γνωστό laser μυωπίας, δίνοντας μάλιστα εξαιρετικά και μόνιμα αποτελέσματα, σε αντίθεση με άλλες παλαιότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Σήμερα υπάρχουν διάφορες τεχνικές που αξιοποιούν την τεχνολογία laser:

• LASIK (Laser in Situ Keratomileusis): Πριν την εφαρμογή του laser δημιουργείται κερατοειδικός κρημνός χρησιμοποιώντας τον μηχανικό μικροκερατόμο.
• Femtosecond laser: Χρησιμοποιείται αντί του μικροκερατόμου για τη δημιουργία του κρημνού γεγονός που αναβάθμισε ακόμη περισσότερο την ασφάλεια της τεχνικής LASIK. Στην πράξη πρόκειται για νέα τεχνική που ονομάζεται Femto-LASIK, με την οποία αποφεύγεται κάθε επαφή των λεπίδων με τα μάτια.
• PRK (Photοrefractive Keratectomy): Μόλις απομακρυνθεί το επιθήλιο του κερατοειδούς, χρησιμοποιείται το excimer laser για να επιδιορθωθεί το διαθλαστικό σφάλμα. Έπειτα, τοποθετείται ένας ειδικός θεραπευτικό φακός επαφής για ένα διάστημα μερικών ημερών, μέχρις ότου περατωθεί η επανεπιθηλιοποίηση του κερατοειδούς.
• Trans-PRK (Transepithelial PRK): Πρόκειται για μια σύγχρονη παραλλαγή της τεχνικής PRK και το βασικό χαρακτηριστικό της είναι ότι κανένα ιατρικό εργαλείο δεν έρχεται σε επαφή με τα μάτια του ασθενούς. Με αυτή τη μέθοδο αξιοποιείται το excimer laser για την εξάχνωση του επιθηλίου και τη διόρθωση του διαθλαστικού σφάλματος, ενώ η επανεπιθηλιοποίηση του κερατοειδοήυς επιτυγχάνεται πιο γρήγορα και βέβαια οι μετεγχειρητικές ενοχλήσεις διαρκούν πολύ λιγότερο.

Στην κλινική Λακίδης οι εξειδικευμένοι Χειρουργοί Οφθαλμίατροί μας, θα συλλέξουν το αναλυτικό ιστορικό σας, θα αναλύσουν την κατάσταση των ματιών σας και θα προτείνουν την κατάλληλη θεραπευτική τεχνική για να έχετε το καλύτερο αποτέλεσμα με απόλυτη ασφάλεια.

Υπερμετρωπία

Υπερμετρωπία είναι η διαθλαστική ανωμαλία κατά την οποία μια παράλληλη δέσμη φωτεινών ακτινών εστιάζει πίσω από τον αμφιβληστροειδή, καθώς εισέρχεται, και όταν το μάτι είναι σε κατάσταση ηρεμίας.

Η υπερμετρωπία μπορεί να οφείλεται σε μικρό προσθοπίσθιο άξονα του ματιού, σε μικρή διαθλαστική δύναμη του κερατοειδούς ή του φακού ή σε συνδυασμό των προαναφερθέντων.

Η υπερμετρωπία αντιμετωπίζεται με θετικούς φακούς, ενώ μπορεί να χορηγηθούν και φακοί επαφής.

Αστιγματισμός

Όταν ο κερατοειδής του ματιού έχει ωοειδές σχήμα αντί για σφαιρικό, τότε πρόκειται για αστιγματισμό.

Ο αστιγματισμός χωρίζεται σε 2 τύπους: τον ομαλό και τον ανώμαλο. Ο ομαλός μπορεί να αντιμετωπιστεί σχεδόν απόλυτα με τη χρήση γυαλιών, ενώ ο ανώμαλος όχι. Η περίπτωση του ανώμαλου αστιγματισμού ονομάζεται κερατόκωνος και σημαίνει ότι ο κερατοειδής λεπταίνει και αποκτά κωνικό σχήμα με την πάροδο του χρόνου.

Σήμερα με την εξέλιξη της οφθαλμολογίας ο αστιγματισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τη χρήση του Laser αστιγματισμού.

Πρεσβυωπία

Η πρεσβυωπία αποτελεί την πιο κοινή διαθλαστική πάθηση των ματιών και επηρεάζει σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Το αίτιό της είναι η φυσιολογική αλλοίωση που επέρχεται, με την πάροδο των χρόνων, στον κρυσταλλοειδή φακό και στα στοιχεία που τον στηρίζουν.

Η πρεσβυωπία αντιμετωπίζεται συντηρητικά με γυαλιά ή φακούς επαφής και ριζικά με τη χρήση σύγχρονου ιατρικού laser.

Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς

Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι η πάθηση κατά την οποία ο αμφιβληστροειδής αποκολλάται από τον χοριοειδή χιτώνα. Πρόκειται για μία εξαιρετικά επείγουσα βλάβη που πρέπει να επιδιορθωθεί άμεσα, ειδάλλως μπορεί να προκαλέσει ακόμη και τύφλωση.

Στη σύγχρονη Οφθαλμολογία επικρατούν 2 θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Η πρώτη είναι η θεραπεία με θερμικό laser, αρκεί τα συμπτώματα να έχουν διαπιστωθεί πριν συμβεί η αποκόλληση. Το laser επιτυγχάνει την αποκατάσταση των ρωγμών στον αμφιβληστροειδή. Η δεύτερη θεραπευτική προσέγγιση είναι η χειρουργική που στοχεύει στην αποκατάσταση των ρηγμάτων και στην επαναφορά του αμφιβληστροειδούς.

• Επιωχρική μεμβράνη

Πρόκειται για μία μεμβράνη που ξεκινάει να σχηματίζεται πάνω στην ωχρά κηλίδα και εξελίσσεται αργά επηρεάζοντας την κεντρική όραση. Πιο συγκεκριμένα ο ασθενής αρχίζει να βλέπει θαμπά και παραμορφωμένα, ενώ όσο περνούν τα χρόνια η επιωχρική μεμβράνη διευρύνεται, σκληραίνει και δημιουργεί έλξη, καταλήγοντας σε οίδημα.

Συνήθως η επιωχρική μεμβράνη οφείλεται στην ηλικία και σπανιότερα σε παθήσεις των ματιών, όπως μια φλεγμονή, αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, τραύμα κ.ά.

• OCT

Η Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT) είναι η μη επεμβατική, απεικονιστική, διαγνωστική εξέταση που δίνει στον Οφθαλμίατρο συγχρονικές εικόνες, σε υψηλή ανάλυση, του αμφιβληστροειδούς, του οπτικού νεύρου και του κερατοειδούς. Η OCT δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τις παθήσεις της ωχράς κηλίδας, η οποία είναι το κέντρο του αμφιβληστροειδούς.

Η OCT συστήνεται για τις εξής οφθαλμολογικές παθήσεις:

• Γλαύκωμα
• Υαλοειδοωχρική έλξη
• Εκφύλιση ωχράς κηλίδας λόγω ηλικίας (ξηρού & υγρού τύπου)
• Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
• Επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη
• Οπή ωχράς κηλίδας
• Κεντρική ορώδης ωχροπάθεια
• Κυστοειδές οίδημα ωχράς κηλίδας
• Διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας

Ταυτόχρονα, η Οπτική Τομογραφία Συνοχής συστήνεται και για την παρακολούθηση της πορείας των παθήσεων, καθώς επίσης και για την μετεγχειρητική αποκατάσταση του ασθενούς.

Η δακρυϊκή συσκευή απαρτίζεται από τα ανατομικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής των ματιών και αποσκοπεί στην ομαλή παραγωγή και αποχέτευση των δακρύων.

Τα ανατομικά στοιχεία είναι:

1. Δακρυϊκοί αδένες (παράγουν τα δάκρυα)
2. Δακρυϊκά σημεία (εντοπίζονται στο εσωτερικό μέρος των βλεφάρων)
3. Ρινοδακρυϊκός πόρος (εντοπίζεται μέσα στη ρινική περιοχή και αποχετεύει το δάκρυ στη μύτη)
4. Δακρυϊκά σωληνάρια (βοηθούν στην αποχέτευση των δακρύων προς τον ρινοδακρυϊκό πόρο)
5. Δακρυϊκός ασκός (σακουλάκι εντός του κόγχου)

Είναι πολύ σημαντικό η δακρυϊκή συσκευή να λειτουργεί σωστά, διότι διαφορετικά μπορούν να προκληθούν πολλές παθήσεις που επισύρουν προβλήματα.

Μία από αυτές είναι η δακρύρροια, δηλαδή η υπερχείλιση των δακρύων τα οποία δεν παροχετεύονται στη μύτη. Η θέση της στένωσης ή της απόφραξης θα καθορίσει το είδος της θεραπείας, αλλά συχνότερα αυτή είναι η χειρουργική επέμβαση.

Άλλη πάθηση είναι η ξηροφθαλμία, η οποία οφείλεται στο ξηρό περιβάλλον, στον δυνατό αέρα, σε ορμονικές μεταβολές λόγω εγκυμοσύνης, θηλασμού ή εμμηνόπαυσης, ή σε φλεγμονή του βλεφαρικού χείλους.

Η απόφραξη του ρινοδακρυϊκού πόρου είναι ακόμα μία πάθηση της δακρυϊκής συσκευής. Οδηγεί σε συσσώρευση δακρύων στον δακρυϊκό ασκό, προκαλώντας ορισμένες φορές μόλυνση του τελευταίου και βέβαια πόνο. Η θεραπεία είναι η συστηματική χορήγηση αντιβιοτικών.

Άλλη πάθηση είναι η δακρυοκυστίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του δακρυϊκού ασκού, η οποία μπορεί να είναι χρόνια, οξεία, επίκτητη ή εκ γενετής. Στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται χειρουργικά με ασκορινοστομία, με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Η αντιμετώπιση του δακρυσμένου και κολλώδους οφθαλμού που προκαλείται από στένωση ή απόφραξη του δακρυϊκού σωλήνα αποχέτευσης, επιτυγχάνεται με την επέμβαση της δακρυοασκορινοστομίας (DacryoCystoRhinostomy- DCR).  Η δακρυοασκορινοστομία μπορεί να διενεργηθεί και με διαφορετική τεχνική ώστε να δώσει λύση στην απόφραξη του ανώτερου δακρυϊκού συστήματος, δηλαδή των δακρυϊκών σωληναρίων. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε μέσω του δέρματος είτε ενδοσκοπικά μέσω της μύτης.

Η δακρυοασκορινοστομία συστήνεται όταν υπάρχει έντονη δακρύρροια που υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής, όταν διαγιγνώσκεται λοίμωξη στο σάκο των δακρύων ή όταν προκαλούνται επιπεφυκίτιδες εξαιτίας της στάσης των δακρύων.

Η διάγνωση της ξηροφθαλμίας επιτυγχάνεται με κλινική εξέταση από τον οφθαλμίατρο, ώστε να εντοπιστεί ο τύπος της και το αίτιο που την προκάλεσε. Αμέσως μετά, ο οφθαλμίατρος θα προχωρήσει σε ειδικές εξετάσεις, όπως το Schirmer’s test, το Tear Break Up time test, αλλά και έλεγχος με ειδικές χρωστικές ουσίες, για να μετρηθούν η παραγωγή δακρύων και ο ρυθμός εξάτμισής τους.

Εάν συντρέχουν ειδικοί λόγοι, ο οφθαλμίατρος μπορεί να παραπέμψει τον ασθενή σε παθολόγο ή ρευματολόγο για επιπλέον εξετάσεις.

Στα πρώτα της στάδια η ξηροφθαλμία αντιμετωπίζεται με σταγόνες, αλλά αν επιμένει τότε ίσως απαιτηθεί απόφραξη των δακρυϊκών σωληναρίων.

Κάθε άνθρωπος που έχει διαγνωστεί με γλαύκωμα, χρειάζεται να υποβάλλεται τακτικά σε τονομέτρηση, την εξέταση που ελέγχει την ενδοοφθαλμική πίεση. Έτσι, διαπιστώνεται κατά πόσο η θεραπεία που λαμβάνει παραμένει αποτελεσματική ή απαιτεί αναπροσαρμογή.

Επίσης, η Οπτική Τομογραφία Συνοχής, η λεγόμενη OCT, είναι η εξέταση που παρέχει στον Οφθαλμίατρο έναν «χάρτη» της κεφαλής του οπτικού νεύρου, της κοίλανσής  του, ενώ μετράει και το πάχος της στιβάδας των νευρικών ινών. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον έγκαιρο εντοπισμό πρώιμων βλαβών και στην παρακολούθηση της εξέλιξης του γλαυκώματος.

Παράλληλα, η εξέταση της οπτικής περιμετρίας (οπτικά πεδία – visual fields), αποτελεί την πιο διαδεδομένη μέθοδο ελέγχου της λειτουργικότητας του οπτικού νεύρου. Η εξέταση των οπτικών πεδίων βοηθάει σημαντικά και στη διάγνωση και παρακολούθηση του γλαυκώματος. Η εξέταση είναι ανώδυνη, δεν απαιτεί προετοιμασία και ολοκληρώνεται σε 10 λεπτά.

Η Νευροοφθαλμολογία είναι ο κλάδος της Οφθαλμολογίας που εστιάζει στις διαταραχές του οπτικού νεύρου και της εγκεφαλικής λειτουργίας, οι οποίες προκαλούν δυσλειτουργία στην όραση. Επίσης, ασχολείται με παθήσεις που επηρεάζουν την όραση και την κινητικότητα των οφθαλμών.

Βασικός στόχος της Νευροοφθαλμολογίας είναι να διερευνήσει αυτές τις παθήσεις, ώστε να καταστεί δυνατός ο διαχωρισμός των διαταραχών που οφείλονται σε βλάβες του οπτικού νεύρου, σε παθήσεις του νευρικού συστήματος, σε δυσλειτουργία του εγκεφάλου ή σε συστηματικές παθήσεις και έπειτα να αποκαλύψει και το εύρος της βλάβης.

Συνήθως οι παθήσεις με τις οποίες ασχολείται η Νευροοφθαλμολογία είναι οι εξής:

1. Παθήσεις του οπτικού νεύρου
2. Μυασθένεια gravis
3. Άνοια/Alzheimer
4. Parkinson
5. Παθήσεις θυρεοειδούς
6. Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
7. Διπλωπία και θάμβος όρασης
8. Διαταραχές οπτικής αντίληψης
9. Πονοκέφαλος και ημικρανία
10. Απώλεια όρασης (μόνιμη ή προσωρινή)
11. Ψευδοόγκος
12. Όγκοι κόγχου ή ενδοκράνιοι
13. Τραύματα
14. Επιπλοκές νευροχειρουργικών επεμβάσεων
15. Απομυελίνωση

Συνήθως οι νευροοφθαλμολογικές διαταραχές δίνουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Διαταραχές στην όραση
• Απώλεια όρασης
• Διπλωπία
• Σπασμός βλεφάρων

Όταν εκδηλώνονται κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, τότε ακολουθεί μια σειρά εξετάσεων, μεταξύ των οποίων, η Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT), η OCT αγγειογραφία, τα οπτικά πεδία, η βυθοσκόπηση, ο ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος. Ο νευροοφθαλμολογικός έλεγχος απαιτεί χρόνο, καθώς πρόκειται για εξαιρετικά αναλυτικές εξετάσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι στην κλινική Λακίδης συνεργαζόμαστε με εξειδικευμένο νευρολόγο, με στόχο την μέγιστη εγκυρότητα στη διάγνωση.

Με τον όρο στραβισμός εννοούμε την οπτική διαταραχή κατά την οποία τα δύο μάτια δεν κοιτούν το ίδιο αντικείμενο, αλλά αντιθέτως ενώ το ένα κοιτάει π.χ. ευθεία, το άλλο στρέφεται πάνω, κάτω, δεξιά ή αριστερά.

Η αντιμετώπιση του στραβισμού στους ενήλικες εξαρτάται από τα αίτιά του, τον τύπο του και τον χρόνο εμφάνισής του.  Συχνά ο στραβισμός στους ενήλικες αντιμετωπίζεται για αισθητικούς λόγους, αλλά μπορεί να γίνεται και για λόγους υγείας, όταν για παράδειγμα υποκρύπτεται ένα νευρολογικό αίτιο

Στους ασθενείς που έχουν πρόβλημα διπλωπίας προτείνεται η χρήση πρισμάτων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ο στραβισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί και με ενέσεις botox, δίνοντας όμως προσωρινό αποτέλεσμα.

Για να θεραπευθεί ο στραβισμός στους ενήλικες απαιτείται χειρουργική επέμβαση, αρκεί να υπάρχει διαπιστωμένη διπλωπία για μεγάλο χρονικό διάστημα και η πορεία της πάθησης να είναι σταθερή για 6-12 μήνες μετά την πρώτη εμφάνισή της. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός της επέμβασης οφείλει να γίνεται από εξειδικευμένο Οφθαλμίατρο για να διασφαλιστεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ραγοειδίτιδα  είναι η φλεγμονή του ραγοειδούς χιτώνα του οφθαλμού, ο οποίος φέρει τα αγγεία. Ο ραγοειδής χιτώνας αποτελείται από τον χοριοειδή χιτώνα, το ακτινωτό σώμα και την ίριδα.

Οι ραγοειδίτιδες διακρίνονται σε πρόσθιες, διάμεσες, οπίσθιες και πανραγοειδίτιδες. Σε γενικές γραμμές τα συμπτώματα που δίνουν είναι ερυθρότητα στα μάτια, μείωση της όρασης, φωτοευαισθησία, πόνος και μυωψίες.

Για να επιβεβαιωθεί η ραγοειδίτιδα χρειάζεται αρχικά η λήψη πλήρους ιστορικού, η κλινική εξέταση και ακολούθως εργαστηριακός έλεγχος και συγκεκριμένα απεικονιστικές οφθαλμολογικές εξετάσεις, όπως είναι ο υπέρηχος του βολβού, η Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT), ο αυτοφθορισμός, η φλουροαγγειογραφία (κυρίως με λήψη της περιφέρειας), η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη (ICG).

Παράλληλα, μπορεί να απαιτηθούν γενικές εξετάσεις αίματος, κυτταρολογικές, ανοσολογικές και ορολογικές, όπως επίσης και ακτινολογικές.

Η λοιμώδης ραγοειδίτιδα θεραπεύεται με αντιβιοτικά, αλλά όταν πρόκειται για αυτοάνοση ραγοειδίτιδα τότε ενδείκνυται συστηματική ανοσοκατασταλτική αγωγή που μπορεί να διαρκέσει έως και 3 χρόνια.

Στην κλινική Λακίδης συνεργαζόμαστε με παθολόγο και ρευματολόγο για να σας προσφέρουμε την ακριβέστερη διάγνωση και να σχεδιάσουμε τη θεραπεία που ταιριάζει στην περίπτωσή σας.